Ferry แพรถและคนข้ามแม่น้ำโขงที่เมือง Neak Luong ตอนใต้ของเขมร ระหว่างเดินทางด้วยรถบัสค่าตั๋วคนละ 13 ดอลลาร์จากพนมเปญไปโฮจิมินต์
คนไทยหรือคนเขมรหน้าตาเหมือนกันเลย
สร้างมิตรภาพกับเพื่อนบ้านกันเถิดนะ
อยากเชิญชวนเดินทางภาคพื้นดิน จากไทยเข้าเขมรและไปต่อเวียตนามตอนใต้กันฮะ มีอะไรให้ได้เห็น ได้เรียนรู้ และได้อร่อยตลอดเส้นทาง และก็ไม่แพงมากเท่าไรด้วย
---------
ให้ข้อมูลเพิ่มเติมนะฮะ
ทริปเขมรเวียตนามนี่เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ตั้งองค์กร TLC ได้ 8 ปี ที่เราได้รับทุนสนับสนุนให้พาทีมงานทั้งทีมและเพื่อนจากองค์กรแรงงานอืน่ๆ ไปดูงานที่เขมรและเวียดนาม
เราเดินทางด้วยภาพพื้นดินฮะ ด้วยการเช่ารถตู้ไปส่งที่ด่านอรัญประเทศ
แล้วทางสหภาพแรงงานที่เสียมเรียบดูแล จัดรถมารับที่ด่าน และจัดการเรื่องที่พักให้ และก็พาเราไปพูดคุยกับสหภาพต่างๆ ที่นั่น และไปเที่ยวนครวัดนครธม
เสร็จแล้วส่งเราขึ้นเรือล่องทะเลสาบเขมร เพื่อเดินทางเข้าพนมเปญ ค่าเรือคนละ 25 ดอลลาร์
ที่พนมเปญ ก็จะมีองค์กรผู้หญิงที่รู้จักกันเป็นอย่างดี ดูแลพวกเราต่อ โดยพาเราไปเยี่ยมคนงานเย็บผ้า คนงานขายบริการและพูดคุยกับสหภาพแรงงาน และมีประชุมแลกเปลี่ยนกันที่นั่น
ตัวแทนจากเขมร 4 คน ร่วมเดินทางกับเราไปโฮจิมินต์ ด้วยรถบัสโดยสาร
สหายจากองค์กรที่โฮจิมินต์ มารับพวกเราที่ท่ารถบัส และจัดกิจกรรมที่โฮจิมินต์ให้พวกเราฮะ
ทั้งเข้าประชุมกับสหภาพที่โอจิมินต์ เยี่ยมชมโรงงานรัฐวิสาหกิจ เดินทางไปนิคมอุตสาหกรรมเพื่อเยี่ยมชมโรงงานเย็บผ้า ..และก็พาดูพิพิธภัณฑ์ เดินตลาด และล่องเรือด้วยฮะ .
ขากลับไทยบินกลับด้วยแอร์เอเชียแบบกรุ๊ฟฮะ ส่วนหนุ่มสาวเขมรก็กลับทางรถทัวร์ฮะ
* * *
เจออีกรูปแล้ว ...
ด้านหน้า Hochiminh City Fine Art Museum, สิงหาคม 2551 ระหว่างพาทีมงานไปศึกษาแลกเปลี่ยนกับองค์กรแรงงานและสหภาพแรงงานที่เขมรและเวียดนามเมื่อเดือนสิงหาคม 2551
โชคดีที่มีนิทรรศการภาพวาดศิลปินรุ่นใหม่เวียตนามหลายคน ภาพสวยและหลากหลายสไตล์มาก เสียดายเขาไม่ให้ถ่ายภาพ
พอดูพิพิธภัณฑ์เสร็จก็ได้เวลาหิว ดูอารมณ์ของทีมงานและผู้ร่วมเดินทางแต่ละคนฮะ ...