(1)
การที่จรรยาเปิดประเด็นตลอดเรื่องยกเลิก 112 และประเทศไทยต้องเปิดเรื่องเสรีภาพ ก็หวังเพื่อตัวเองด้วยอยู่แล้ว เพราะมันอึดอัด อยู่ลำบากและรู้สึกถูกริดรอนสิทธิ์และศักดิ์ศรีความเป็นคนอยู่ตลอดเวลาในประเทศไทยเมื่อมันไม่มีเสรีภาพ ก็ต้องพูดเรื่องนี้ พูดในประเทศไม่ได้ก็ต้องพูดที่ต่างประเทศ
ส่วนเรื่องการเปิดประเด็นเรื่องสวัสดิการประชาชนก็หวังนั่นล่ะว่า จะไม่ต้องทำงานเป็นบ้าจนตาย เพราะรัฐวางโครงสร้างเศรษฐกิจและสังคมที่ดูแลประชาชนเอาไว้ให้ คนจะได้มีเวลา relax และผักผ่อนกันบ้าง ไม่ต้องกังวลว่าป่วยจะทำไง ตกงานจะอยู่ยังไง จะส่งลูกเรียนได้อย่างไร แก่จะอยู่ยังไง อาเมน
หวังนี้ก็เพราะต้องการการตอบแทนเหมือนกันเพราะคิดว่าตัวเองคงจะทำงานจนแก่ตายไม่ไหวแน่ ถ้าระบบมันไม่ดูแลตัวเองตอนแก่ด้วย ...
แต่เรียกร้องให้ดูแลตัวเองฝ่ายเดียวแบบทุนนิยมสุดโต่งที่อยู่บนฐานคิดให้คนแข่งขันกัน "มือใครยาวสาวได้สาวเอา" จรรยาคนมือสั้นและไม่อยากแข่งขันก็ไม่เอาด้วย แต่ชอบวิธีสังคมนิยมประชาธิปไตย (จริงๆ) มากกว่า คือถ้าสำเร็จก็คือนโยบายที่ให้กับทั้งสังคมไปเลย ยกโขยงไปด้วยกันทั้งหมู่ ... ก็สู้ด้วยการอิงทฤษฎีการเมืองนี้
ไม่มีใครไม่ทำงานและทุ่มเทเพื่อสังคมกันโง่ๆ โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนหรอก ยื่งหวังสูงก็ยิ่งต้องอดทนสูง ก็ยิ่งต้องพยายามมาก เป็นเรื่องปกติธรรมดา
แน่นอนเงินเป็นปัยจัยสำคัญในการสู้และใช้ชีวิต เพราะทุกอย่างมันต้องซื้อและต้องจ่าย แต่มันก็มีระดับของการซื้อการจ่ายและการประมาณตนเหมือนกัน แต่เงินและผลประโยชน์ ไม่ใช่เครื่องล่อหลอกหรือแรงบันดาลใจแห่งรางวัลงามยามสำเร็จเสมอไป
ท้ายที่สุดเป้าหมายที่แต่ละคนตั้งไว้คือรางวัลแห่งความสำเร็จ
* * *
(2)
วันนี้จรรยารู้สึกผิดจริงๆ ฮะ
ที่ตัวเอง "สามารถ" เลือกออกจากกะลาแลนด์ และมาปากกล้าที่ต่างแดน เลือกมาอยู่มาใช้เสรีภาพในการพูด ในการเขียน จากดินแดนที่เสรีภาพเบ่งบาน จนอาจจะสร้างความไม่สบายใจให้กับหลายคนที่ยังติดอยู่ในราชอาณาจักรไทย ที่ไม่สามารถพูดและเขียนได้อย่างใจนึก
ขอโทษฮะ ที่เขียนและพูดอย่างคนรู้จักเสรีภาพและใช้เสรีภาพ
ขอโทษฮะ ที่การใช้เสรีภาพในการพูดและเขียนของจรรยาทำให้ท่านไม่สบายใจ
ขอโทษฮะ ที่การใช้เสรีภาพในการวิจารณ์ของจรรยาไปริดรอนเสรีภาพที่ต้องเซ็นเซอร์ตัวเองของท่าน
ขอโทษจริงๆ ฮะ!
* * *
(3)
10 การประท้วงที่เปลี่ยนโลก!!!
น่าดูฮะ แม้ว่าจะรู้สึกว่ายังขาดไปอีกหลายประเทศ
คงต้องเพิ่มสารคดีเป็น 20 การประท้วงที่เปลี่ยนโลก
แต่แหม ดูไปก็เศร้าใจนะฮะ ที่การประท้วงในไทยหลายครั้ง (โดยเฉพาะ 14 ตุลาฯ และ 6 ตุลาฯ) มีโอกาสอยู่ในการบันทึกนี้ แต่เพราะมันไม่สามารถสร้างการเปลี่ยนแปลงในไทยได้จริง แม้คนจะตายหลายร้อยคน มันก็เลยไม่ถูกจัดอยู่ในบันทึกนี้
* * *
(4)
ศาลของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ตำรวจของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ข้าราชการของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
รัฐบาลของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ประเทศไทยของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
คอมมิวนิสต์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ตอนนี้หันมาโหมประชาสัมพันธ์
ประชาชนของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
อุ๊แม่เจ้า! ยังมีอะไรเป็นของประชาชนอยู่บ้างไหมเนี่ยใน "ประเทศไทย"
* * *
(5)
แต่เมื่อคืนก่อนคุยกับคนฟินน์ เขาบอกว่า คนฟินน์โตมากับการอบรมสั่งสอนกันมาว่า อย่าใช้ชีวิตที่หรูหราฟู่ฟ่าหรือดูเด่นเหนือกว่าเพื่อนบ้านหรือเพื่อนฝูง
อ่านะ มันช่างขัดกับวิถีคิดสังคมไทยจริงๆ นะ ที่ส่งเสริมให้คนจำนวนไม่น้อยทำทุกทางเพื่อมีชีวิตที่ต้อง "ดี" "เด่น" "ดัง" "รวย" เก่ง" กว่าเพื่อนกว่าฝูง
กูชักรู้สึกว่า เออ! ถ้ามันจะไม่ต้องกลับประเทศไทยจริงๆ กูอยู่ฟินแลนด์ต่อไปก็ได้วะ แม้คนจะเย็นชาไม่เป็นมิตรกันง่ายเท่าไรนัก แม้ว่าประเทศจะหนาวเย็นเกือบทั้งปี แต่หลักพื้นฐานในความคิดเรื่องมนุษย์และเรื่องเสรีภาพของคนที่นี่มันน่ารักจริงๆ