25 เม.ย. 13

กูคงถูกจัดเป็นพวกไม่รักชาติแน่ๆ

เพราะกูส่งเสริมให้ ASEAN เปิดพรมแดนทุกประเทศและทุกด้าน
และส่งเสริมให้ประชาชนเดินทางทำความรู้จักกัน
ไม่่ว่าจะขับรถ ขับเรือ ปั่นจักรยาน หรือนั่งรถหรือนั่งเรือโดยสาร

ไปมาหาสู่กันได้อย่างเสรีตามประสาคนบ้านใกล้เรือนเคียง
โดยไม่ต้องขออนุญาต ไม่ต้องทำเรื่องวีซ่า หรือทำบัตรผ่านแดน

ปิดตายประตูสงครามกับเพื่อนบ้าน
แล้วมาเปิดประตูประชาคมอาเซียน ... กันเถิดนะ!

* * * 

อีกภาพกับ Maastricht เมืองชายแดนเบลเยี่ยมและเยอรมันของประเทศเนเธอแลนด์


* * *

พูดเรื่องพรมแดนยุโรปเยอะหน่อยวันนี้
ขอถ่ายภาพของที่มีทุกบ้านมาให้ดูกันหน่อยนะฮะ

ไม่ใช่รูปประธานสหภาพยุโรปนะฮะ แต่เป็น "กฎบัตรสิทธิขั้นพื้นฐานของสหภาพยุโรป"

ที่ให้การคุ้มครองคนที่อยู่ที่นี่ทุกคน ไม่ว่าจะมีเชื้อชาติ สีผิว ศาสนาใดก็ตาม

ง่ายๆ สั้นๆ แค่ 54 มาตราฮะ

ไม่ใช่ 309 มาตราเช่นรัฐธรรมนูญไทยที่เปลี่ยนกันทุกไม่กี่ปี จนการจำปีที่รัฐธรรมนูญถูกล้ม ง่ายกว่าจำเนื้อหารัฐธรรมนูญของไทยเสียอีก
* * *

วันนี้แชร์เรื่องยุโรปเยอะ เดี๋ยวจะถูกหาว่าโปรยุโรปแบบหลับหูหลับตา

สิ่งที่ต้องการสื่อคือ ทุกภูมิภาคในดลก มันก็เจอกับการคลั่ง การฆ่ากันในนามเจ้า ในนามศาสนา ในนามสีผิว และเชื้อชาติกันมาอย่างหนัก และตายกันเป็นครึ่งเป็นค่อนประเทศก็มี

การขยับมาสู่การเป็นยุโรปปัจจุบัน เพราะมันผ่านบนเรียนความเจ็บปวดกันมามากเช่นกัน

สาส์นที่ส่งไปเมืองไทยจากข้อเขียนและเรื่องราวเหล่านี้คือ

เราจำเป็นจะต้องเดินตามวงจรแห่งความเลวร้ายอย่างหลับหูหลับตาหรือ เมื่อมันมีบทเรียนแห่งทางออกให้เห็นทันกันอยู่เช่นนี้

ทำไมเราจะทำตัวเป็นคนที่มีอารยะไม่ได้ล่ะ

ทำไมเราจะเก็บเกี่ยวเรียนรู้จากความผิดพลาดที่ทันเห็นกันอยู่ของภูมิภาคอื่นๆ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องนำพาทั้งสังคมไปสู่ความเลวร้ายแบบนั้นไปด้วยไม่ได้ล่ะ