พวกคนมีอำนาจต่อรองและผู้บริหารหน่วยงานไทยต่างๆ ทั้งภาครัฐและเอกชน มันใช้มาตรฐานเงินเดือน (สูงลิบ) และค่าครองชีพของผู้บริหารชาวตะวันตก (ประเทศร่ำรวย) ...
แต่แม่งด่าตะวันตกฉิบหาย เวลาคนจนพูดเรื่องเสรีภาพ ความเท่าเทียมและประชาธิปไตย
เพราะคนพวกนี้คิดกับประชาชน คนจน คนงาน และคนใช้แรงของไทยแบบประเทศโลกที่สาม คือ ต้องค่าแรงต่ำสุด-เพื่อกำไรสูงสุดของนายทุน
คิดแต่เพียงว่าตัวกูและครอบครัวอยู่สุขสบาย มีอำนาจใช้จ่ายคล่องมือแบบสังคมคนตะวันตกได้เท่านั้น
แต่ไม่เคยคิดว่าสิทธิการมีมาตรฐานชีวิตเช่นเดียวกันนี้ เป็นสิทธิของคนจน คนชั้นล่าง คนไร้การศึกษา คนงานโรงงานอุตสาหกรรมกรรมเช่นกัน
พวกคนชั้นบนสุดคิดได้แต่เพียงว่า ถ้าคนจนรวมตัวต่อรอง ประเทศชาติจะล่มจม นักธุรกิจ (ก็พวกกูนี่ล่ะ) จะหนีหมด เพราะจะขูดรีดไม่ได้เหมือนเดิม
ช่องว่างรายได้และคุณภาพชีวิตสังคมชั้น "บนสุด" ของไทย จึงเทียบเท่าและดียิ่งกว่าสังคมชั้นบนสุดของประเทศตะวันตกอีก (เอาเข้าจริง)
ในขณะที่คุณภาพชีวิตและสังคมคนจน 80-90% ในไทยอยู่ในกลุ่มประเทศยากจน
ช่องว่างรายได้ต่ำสุด-สูงสุดของไทย จึงอยู่ในอันดับสองของโลก
ซึ่งต่างกับสังคมตะวันตกที่ช่องว่างรายได้ไม่ทิ้งห่างกันมาก และรั้งท้ายๆ ช่องว่างรายได้ของโลก ไม่ใช่อันดับต้นเช่นที่เมืองไทย
ถ้าไม่ลดเพดานบนสุดลงมาบ้าง (ซึ่งยิ่งลักษณ์ไม่มีนโยบายด้านนี้เลย) การจะลดช่องว่าง "จน-รวย" ในไทยก็เป็นเรื่องยากลำบาก ถ้าจะให้ดันกันเฉพาะจากล่างขึ้นบนเท่านั้น โดยบนไม่ได้ขยับปรับลดลงมาล่างบ้างเลย!
แต่แม่งด่าตะวันตกฉิบหาย เวลาคนจนพูดเรื่องเสรีภาพ ความเท่าเทียมและประชาธิปไตย
เพราะคนพวกนี้คิดกับประชาชน คนจน คนงาน และคนใช้แรงของไทยแบบประเทศโลกที่สาม คือ ต้องค่าแรงต่ำสุด-เพื่อกำไรสูงสุดของนายทุน
คิดแต่เพียงว่าตัวกูและครอบครัวอยู่สุขสบาย มีอำนาจใช้จ่ายคล่องมือแบบสังคมคนตะวันตกได้เท่านั้น
แต่ไม่เคยคิดว่าสิทธิการมีมาตรฐานชีวิตเช่นเดียวกันนี้ เป็นสิทธิของคนจน คนชั้นล่าง คนไร้การศึกษา คนงานโรงงานอุตสาหกรรมกรรมเช่นกัน
พวกคนชั้นบนสุดคิดได้แต่เพียงว่า ถ้าคนจนรวมตัวต่อรอง ประเทศชาติจะล่มจม นักธุรกิจ (ก็พวกกูนี่ล่ะ) จะหนีหมด เพราะจะขูดรีดไม่ได้เหมือนเดิม
ช่องว่างรายได้และคุณภาพชีวิตสังคมชั้น "บนสุด" ของไทย จึงเทียบเท่าและดียิ่งกว่าสังคมชั้นบนสุดของประเทศตะวันตกอีก (เอาเข้าจริง)
ในขณะที่คุณภาพชีวิตและสังคมคนจน 80-90% ในไทยอยู่ในกลุ่มประเทศยากจน
ช่องว่างรายได้ต่ำสุด-สูงสุดของไทย จึงอยู่ในอันดับสองของโลก
ซึ่งต่างกับสังคมตะวันตกที่ช่องว่างรายได้ไม่ทิ้งห่างกันมาก และรั้งท้ายๆ ช่องว่างรายได้ของโลก ไม่ใช่อันดับต้นเช่นที่เมืองไทย
ถ้าไม่ลดเพดานบนสุดลงมาบ้าง (ซึ่งยิ่งลักษณ์ไม่มีนโยบายด้านนี้เลย) การจะลดช่องว่าง "จน-รวย" ในไทยก็เป็นเรื่องยากลำบาก ถ้าจะให้ดันกันเฉพาะจากล่างขึ้นบนเท่านั้น โดยบนไม่ได้ขยับปรับลดลงมาล่างบ้างเลย!