จะวาดฝันสร้างฝันเพื่อพัฒนาประเทศได้จริงหรือ เมื่อประชาชนยังไม่สามารถตั้งคำถามสำคัญๆ ในประเทศไทยได้?
* * *
วันนี้โทรไปหานักสู้คนงานเบอร์รี่ที่เดินทางกลับบ้านไปแล้ว
แม้จะเจอเจ้าหนี้มาทวงหนี้และยังใช้หนี้ไม่หมด
วิทย์ก็ยังบอกกับจรรยาว่า
ถ้าพี่ท้อพี่โทรหาผมได้ตลอดเวลานะพี่
ผมไม่ถอยอยู่แล้ว!!!
ให้มันได้อย่างนี้ซิ ...
การต่อสู้ครั้งนี้ คนอีสานได้นักสู้ 50 คนกลับบ้าน
ขบวนการค้าแรงงานไทยไปต่างประเทศโดยไม่รับผิดชอบจะหนาวจนแข็งกันล่ะทีนี้
อีสานจะเปลี่ยนเพราะพวกคนงานBer-Ex ทั้ง 50 คนนี่ล่ะ!!!
แม้จะเจอเจ้าหนี้มาทวงหนี้และยังใช้หนี้ไม่หมด
วิทย์ก็ยังบอกกับจรรยาว่า
ถ้าพี่ท้อพี่โทรหาผมได้ตลอดเวลานะพี่
ผมไม่ถอยอยู่แล้ว!!!
ให้มันได้อย่างนี้ซิ ...
การต่อสู้ครั้งนี้ คนอีสานได้นักสู้ 50 คนกลับบ้าน
ขบวนการค้าแรงงานไทยไปต่างประเทศโดยไม่รับผิดชอบจะหนาวจนแข็งกันล่ะทีนี้
อีสานจะเปลี่ยนเพราะพวกคนงานBer-Ex ทั้ง 50 คนนี่ล่ะ!!!
ลูกหลานสกลนครอ่านหนังสือชีวิตของเตียง ศิริขันธ์ ขุนพลภูพาน
Her friend said that Ubonrat doesn't afraid of Finland's forest and picked berry more than any men in her team.
An eldest daughter of a wounded veteran and 9 people in the family to take care - with a small plot of land - she has greater responsibility to take care and has to drop her dream for higher education.
Ubonrat comes to pick berry with her husband and younger brother hoping to complete building of her house. Both of her family's land and house have been used as guarantee for the loan to come to pick berry in Finland, total of 8,000 Euro. Ubonrat, her husband and her brother are still in Finland waiting for their flight on October 15.
Ubonrat likes to learn and like to read. She attends all classes we have organised - baking, computer and English - and when there is no class she reads books.
She is now reading the book about the life of a famous socialist MP from her province who was assassinated by a team of secret police in early 1950.
อุบลรัตน์ก็เล่าเรื่องสมัยสงครามเย็นให้ฟังโดยเฉพาะในช่วงปี 2520-22 บอกว่าเจอนักศึกษาแพทย์ที่เข้าป่า ที่มาพูดคุยกับเธอและยังช่วยรักษาแม่ของเธอด้วย แต่เธอไม่บอกให้พ่อรู้เพราะพ่อเป็นทหารพรานในช่วงนั้น และการปะทะกันระหว่างพ่อกับคอมมิวนิส์ในช่วงรุนแรงพ่อเธอก็ถูกยิงที่เท้าจนพิการมาจนถึงปัจจุบัน ...แต่พ่อเธอก็ยกย่องเตียงศิริขันท์และไม่โกรธคอมมิวนิสต์ ...ครอบครัวคนรู้การเมืองทีเดียวล่ะครอบครัวนี้