3 พ.ค. 13

 เพิ่งเห็นสหภาพแรงงานไทย เมาท์กูอย่างเปิดเผย ก็เลยดีใจต้องเอามาโพทนาต่อนะฮะ

สภาพแรงงานที่ภูเก็ตนี่ก็รู้จักกันหลายคน หลายสหภาพอยู่ รวมทั้งที่เลอเมอริเดียนด้วยแน่ๆ เพราะไปจัดประชุมเรื่องสหภาพกันบ่อยๆ ในช่วงก่อนการเมืองเหลืองแดง

แต่ก็เศร้าใจนะฮะ อยู่ไกลเมืองหลวง แต่ยังปล่อยให้ตัวเองถูกมอมเมา และหลงเชื่ออะไรอย่างผิดๆ ไปอย่างไม่น่าเชื่อ

อ่านข้อเขียนและการมาโต้กับกูที่หน้าวอลล์ ก็ต้องร้องว่า "มิน่าล่ะ" สหภาพแรงงานไทยส่วนใหญ่ ถึงเรียกร้องรัฐประหาร มากกว่าลุกมาปกป้องประชาธิปไตย

เข้าใจเลยว่า พวกสหภาพแรงงานไทยจำนวนมาก ไม่รู้สึกอะไรเลยกับคำขวัญวันแรงงานนับตั้งแต่ปี 2549 เป็นต้นมา

ปีนี้ "แรงงานไทยยสามัคคี สดุดีองค์ราชัน ก้าวทันประชาคมอาเซียน"

เหอๆ มัวแต่สดุดีองค์ราชัน ต่อไปแม้แต่ลาว เขมร พม่า และเวียดนามก็ก้าวไม่ทันเขาฮะ ไม่ต้องพูดถึงสิงคโปร์ มาเลย์ บรูไน ฟิลิปินส์ อินโดนีเซียกันหรอกนะฮะ

เศร้าใจนะฮะ ถูกล้างสมองซะขนาดนี้ ไม่รู้เลยหรือว่าสหภาพทั่วโลกเขา "ต้านเผด็จการและปกป้องประชาธิปไตย" สหภาพแรงงานไทยยังมัวแต่ "ปกป้องเผด็จการทำลายประชาธิปไตย" กันอยู่อย่างไม่ลืมหูลืมตา

เครือข่ายนครศรี ภูเก็ต
เราเห็นรุ่นพี่บางคนเช่น เล็ก จรรยา ยิ้มประเสริฐ โพสท์โจมตีในหลวงและราชวงศ์ กองทัพ และผู้ใหญ่ที่รักชาติบ้านเมืองในขณะนี้ เริ่มรู้สึกได้ว่าทำไมเขาแย่ขนาดนี้ ไร้ที่ไป ไม่มีเงิน อับจนหนทางทำกินแล้วหรือที่ต้องออกมารับงานจ้างที่นำมาซึ่งความเสื่อมเสียต่อวงศ์ตระกูล แม้ว่าวันนี้เขาอาจโพสท์ที่ใหนก็ได้ โจมตีอย่างไรก็ไม่มีใครมาจับกุม แต่เมื่อผ่านวันเวลาไป ขั้วอำนาจเปลี่ยนเจ้าหน้้าที่ของรัฐก็จะกลับมาบังคับใช้กฏหมายที่มีอยู่ต่อไป วันนี้ทำได้ทำไป คดีไม่ได้มีอายุความ สองสามวัน จำกันเอาไว้