ประเทศไทยวันนี้ไม่เหมือนเมื่อปี 2549
และยิ่งไม่เหมือนเมื่อปี 2519
และยิ่งห่างไกลปี 2500
คนไทยโชคดีที่ประเทศไทยวันนี้ ไม่ได้มีแต่ผู้พิพากษาเท่านั้นที่อ่านตำรากฎหมาย
หมดยุคคำตัดสินของผู้พิพากษาถือว่าเป็นการสิ้นสุดและห้ามวิจารณ์
ใครจะอึดกว่ากัน "มันกับกู"
นั่นล่ะสำคัญ "ใครจะอยู่ได้นานกว่ากัน"
มีการต่อสู้ของสหภาพโรงแรมที่ลาสเวกัส (เขียนถึงแล้วในหนังสือแรงงานอุ้มชาติ) ที่ยืนหยัดสู้จนชนะแม้ว่าจะใช้เวลาสู้ยาวนานร่วม 6 ปี ด้วยสโลแกนที่ว่า "กูจะอยู่ให้ได้นานกว่านายจ้างอย่างน้อย 1 วัน" "ONE-DAY-LONGER"
เจ้าของโรงแรมเจ๊ง ต้องขายโรงแรมให้กับผู้บริหารใหม่ที่ตกลงยอมรับเงื่อนไขสหภาพ โดยยอมจ่ายค่าจ้างย้อนหลังให้ลูกจ้างตลอดช่วงที่ถูกเลิกจ้าง และรับคนงานที่ยังยืนหยัดสู้ได้มากกว่านายจ้าง 1 วัน จำนวน 350 คน กลับเข้าทำงาน (จากคนงานทั้งหมดประมาณ 600 คน)
"ONE-DAY-LONGER" กลายเป็นคำขวัญให้การต่อสู้ของคนงานทั่วโลก
ขอแบ่งปันคำขวัญ "กูจะอึดกว่ามึงหนึ่งวัน" ให้กับพวกเรานะฮะ
เรียนรู้เกี่ยวกับ One-day-longer
และยิ่งไม่เหมือนเมื่อปี 2519
และยิ่งห่างไกลปี 2500
คนไทยโชคดีที่ประเทศไทยวันนี้ ไม่ได้มีแต่ผู้พิพากษาเท่านั้นที่อ่านตำรากฎหมาย
หมดยุคคำตัดสินของผู้พิพากษาถือว่าเป็นการสิ้นสุดและห้ามวิจารณ์
* * *
ใครจะอึดกว่ากัน "มันกับกู"
นั่นล่ะสำคัญ "ใครจะอยู่ได้นานกว่ากัน"
มีการต่อสู้ของสหภาพโรงแรมที่ลาสเวกัส (เขียนถึงแล้วในหนังสือแรงงานอุ้มชาติ) ที่ยืนหยัดสู้จนชนะแม้ว่าจะใช้เวลาสู้ยาวนานร่วม 6 ปี ด้วยสโลแกนที่ว่า "กูจะอยู่ให้ได้นานกว่านายจ้างอย่างน้อย 1 วัน" "ONE-DAY-LONGER"
เจ้าของโรงแรมเจ๊ง ต้องขายโรงแรมให้กับผู้บริหารใหม่ที่ตกลงยอมรับเงื่อนไขสหภาพ โดยยอมจ่ายค่าจ้างย้อนหลังให้ลูกจ้างตลอดช่วงที่ถูกเลิกจ้าง และรับคนงานที่ยังยืนหยัดสู้ได้มากกว่านายจ้าง 1 วัน จำนวน 350 คน กลับเข้าทำงาน (จากคนงานทั้งหมดประมาณ 600 คน)
"ONE-DAY-LONGER" กลายเป็นคำขวัญให้การต่อสู้ของคนงานทั่วโลก
ขอแบ่งปันคำขวัญ "กูจะอึดกว่ามึงหนึ่งวัน" ให้กับพวกเรานะฮะ
เรียนรู้เกี่ยวกับ One-day-longer