20 พ.ค. 13 (4)

คนที่พยายามกล่าวหามั่วๆ ว่าจรรยาสักแต่วิจารณ์และไม่ได้ทำอะไร ก็ขอเชิญหัดศึกษาเรียนรู้เกี่ยวกับจรรยาหน่อยนะฮะ ว่าได้พยายามทำอะไรมาบ้างเพื่อร่วมแก้ไขปัญหาของเมืองไทย

ถ้ากูไม่ใช้เวลากว่า 20 ปีพยายามทำทุกทางที่ทำได้เพื่อช่วยเหลือคนงาน คนจน คนถูกหลอกไปทำงานเมืองนอก กูก็คงไม่ได้ประจักษ์และเห็นความบิดเบี้ยวของการเมืองอย่างลงลึกเช่นนี้หรอก

เพราะการต่อสู้เรื่องสิทธิของคน (โดยเฉพาะคนจน คนไร้อภิสิทธิทั้งหลาย) มันยากกว่าการต่อสู้เพื่อสิทธิของนักการเมืองมากมายนัก

เมื่อต้องต่อสู้เพื่อสิทธิตัวเองนั่นแหล่ะ คนที่ด่ากูว่าดีแต่วิจารณ์รัฐบาล จะเข้าใจต้นต่อปัญหาของเมืองไทยกันเสียที

Junya Lek Yimprasert

กูได้รับภาพบ้านกูล่าสุดนี้เมื่อคืนวันก่อน

ไอ้เชี่ยเอ๋ย
เห็นภาพบ้านกูตอนนี้ แล้วน้ำตาตก
บ้านที่สร้างด้วยความรักและความใส่ใจ
ที่ต้องทำใจปล่อยให้อยู่ในสภาพรกร้างไร้การดูแลเช่นนี้

ทำไมกูจะไม่อยากอยู่บ้าน
ทำไมกูจะไม่อยากกลับบ้าน
กลับไปซ่อมแซม ทำความสะอาด และดูแลรักษาบ้าน

หนึ่งในผู้คนที่ได้รับผลกระทบจาก 2553
ที่นอกจากไม่ได้รับการพูดถึงแล้วยังถูกด่ากระทบกระเทียบตลอด
ก็คือพวกกูที่ไม่ยอมเสี่ยงคุก 112 นี่ล่ะ
พวกกูหลายคนที่ต้องตัดใจทิ้งบ้าน ทิ้งครอบครัว
หรือบางคนต้องขายบ้านกันเลย
แต่แม้อยู่นอกประเทศ แต่ก็ไม่มีใครหยุดสู้เพื่อประเทศไทย

การทำงานของพวกกูหลายคน
ที่นอกจากไม่ได้รับการกล่าวถึง
แต่กลับถูกเยาะเย้ยถากถางอยู่เนื่องๆ

ไอ้เชี่ยเอ๋ย
ทำไมกูถึงต้องสู้ที่ต่างประเทศ
ถ้าประเทศไทยมันมีประชาธิปไตยจริง
ที่ไม่ปิดปากผู้คนด้วยรัฐธรรมนูญอันล่วงละเมิดมิได้
ด้วยกฎหมายมาตรา 112
ด้วยพรบ. คอมพิวเตอร์
และพรบ. ฉุกเฉิน และพรบ.ความมั่นคง

ไอ้เชี่ยเอ๋ย